ویژگیهای معلم قرن 21

 بنابراین در این مقاله، سوالات ذیل مطرح است.      نظام آموزشی در قرن بیست و یکم چگونه است؟ ویژگی های معلم در قرن بیست و یکم چیست؟

  اهمیت موضوع

     تحولات سیاسی کشورهای مختــــــلف جهان در قرن گذشته بحران های اجتماعی- اقتصادی، فرهنگی و... بدنبال داشته است. این مسائل باعث شده که کــــــارآیی نظام های آموزشی فعلی مورد سؤال قرار گیرد و  بازنگری در آنها لازم و ضروری به نظر برسد و برای مقــابله با  مسائل مذکور و ارتقاء کیفی نظام آموزشی نیاز به اتخاذ برنامه ریزی استراتژیک و استاندارد آموزشــــــــی بیش از هر زمان دیگر احساس می شود. ضمناً در کشورهای جهان سوم علاوه بر موارد یاد شده، افزایــــش  تقاضا برای آموزش، افزایش هزینه های آموزش و پرورش و تامین آن، کاهش کیفیت آموزشی، سست شدن مدیـریت نظام آموزشی، عوامل چالش برانگیز به نظر می رسند که در پیش روی کارشناسان و دست اندرکاران نظام های آمـوزشی خودنمایی می کند. در کشور ما نیز با استفاده  مدارک موجود (عسگری، 1373- بازرگان، 1374) مشکـلات مذکور وجود دارد و تجدید نظر در کمیت و کیفیت بخش آموزش و پرورش کشور اجتناب ناپذیر می باشد. از طرفی هر گونه تغییر یا اصلاح در برنامه های آموزشی باید مبتنی بر نظریه های شناخته شده و استـــاندارد شده صورت گیرد در غیر این صورت تغییرات تکراری بی ثمر ناپایدار همراه با تجــــارب تلـــخ آموزشی خواهد بود. انگیزه ی مقاله ی حاضر نیز بر همین اساس می باشد و ضمن ترسـیم آموزش و پرورش در قرن بیست و یکم و  ضرورت در سطح کلان ارائه شود تا در آینده بتواند در ارتقاء کیفیت و کمیت آموزش موثر باشد.

 محتوای فضای قرن بیست و یکم

     هم اکنون قرن بیستم به انتــــهای خود رسیده و هزاره ی سوم آغاز شده است. قرن بیستم پرحادثه ترین قرن های بشری بود. دو جنگ جهانی اول و دوم که در کشــــتار و ویرانی نظیری برایشان نبود، انقلاب روسیه و  چین که ادعا داشت وضع بشر را از بیخ و بن دگرگون می سازد.  فروپاشی شوروی و اروپای شرقی، افول انقلاب فرهنگی چین، برچیده  شدن بساط سلــــطنت در چند کشور، نظیر مــصر و ایــــران، استقلال یافتن کشورهای استعمار  زده، پیشرفت عظیم علم و فن، شکافتن اتــــم، پیاده شدن در کره ی ماه، کامپــیوتر و اینتــرنت، آلودگی محیط زیست، مباحث جهانی شدن، IT، دولـــت الکترونیک و رویداد دیگر از این نوع، همگی زاییده ی این قرن می باشد. همه ی این تحولات، بسی سترگ تر و پیچیده تر در قرن 21 خواهد بود.

 با این سرعت تغییر و تحولات جهانی عجیب است که انســـان، همان انسان قبل با قالب های قدیمی باقی بماند و کلاس های درس، همچون گذشته و به شیوه های متداول سنتی و مکتب خانه ای باقی بماند و نظام های آموزشی، متحول نشود. باید طرح و برنامه ریزی تازه، آمــــوزش نوین مدرسه و کلاس و بالاخره معلم با روش های جدید راه انداخت.

 لذا بحث استانداردها در فضاهای آمــــوزشی و کلاس درس و روش های یادگیری، زیربنای تحولات  و تغییرات بنیادی می باشد. در قرن بیست و یکم، انفجار جمعیت یادگیرنده، سرعت ارتباطات جهانی و افزایش آموزش و افزایش انتظارات، وجود سلاح های بنیان افکن، تجربه های شکست خورده ی مدل  قبلی، فاصله ی هولناک میان علامتی هشــــــدار دهنده است بر این که  نظامی مــــــــاورای آنچه که بوده، باشد و شاید مقوله ی استانداردسازی،  حرکتی باشد به سمت ایجاد تعادل لازم چرا که بعضی ها  استـــانداردسازی را هماهنگی برای رسیدن به خوشبختی نظام ها می دانند. فرق قرن بیست و یکم با قرون گذشته در این خواهد بود که مرز های  حفاظ و دریچه های اطمــینان در آن به حداقل کارایی می رسند و مشکل های موضعی تبدیل به مشکل های جهانی می شوند. بنابراین باید در قرن بیسـت و یکم پایه های نظام آموزشی را محکم تر و ریشه دارتر  کنیم تا بتوانیم در مقابله با این تغییر و تحولات، سرفـــــراز بایستیم. و استانداردسازی در آستانه ی قرن بیست و یکم، چیز عجیب و غریبی نیست. بلکه علمی کردن نظام آموزشی و مطابقت دادن آن با تحولات روز می باشد و آموزش و پــــرورش با کمک استاندارد سازی باید برای فردایی بهتر و شفاف تر، آماده شود. (خنیفه، سایت آموزش و  پرورش)